"Het heeft alles met zelfvertrouwen te maken." Of liever gezegd het ontbreken hiervan. Wat een onzin! Ik heb zelfkennis, ben leuk, lief, knap, grappig, intelligent, sexy en bovendien hartstikke bescheiden. Hoezo ontbreekt het aan zelfvertrouwen? Toch had ze ergens wel gelijk..
Van nature ben ik introvert en verlegen. In mijn veilige wereldje valt dit nauwelijks op. Ik ben namelijk een held in compenseren. Buiten mijn vertrouwde wereldje vind ik het lastig om nieuwe contacten te maken. Ik weet dat ik het niet van mijn eerste indruk moet hebben. Ook de tweede en zelfs de derde indruk behoren niet tot mijn kwaliteiten. Mijn vierde indruk daarentegen is meestal verpletterend. Helaas volgt de vierde ontmoeting niet altijd.
De laatste tijd merk ik dat ik de behoefte heb om me wat meer tussen mijn eigen soort te begeven. Sinds ik niet meer voetbal is mijn lesbisch netwerk uitgestorven. Alle lesbiennes die ik ken zijn exen, de nieuwe vriendinnen van die exen, of daar weer de exen van. Niet de meest geschikte basis voor 'nieuwe' vriendschappen. Toch lijkt het me heerlijk om even niet in de minderheid te zijn. Geen vragen over schuren of scharen en of ik nooit wat mis tijdens de seks. 'scharen' was sowieso nieuw voor mij. Na de zoveelste heterovraag van over scharen heb ik de hulplijn Google maar eens ingeschakeld. Wat een slechte porno is dat zeg! Typisch een hetero dingetje als je het mij vraagt. Ik heb behoefte aan een omgeving waar een schaar gewoon een voorwerp is waar je iets mee doormidden knipt en schuren ruimtes zijn waar je gereedschap bewaard. Uhhmmm misschien toch geen goed voorbeeld voor de visualiserende hetero. Schuren dus ruimtes zijn waar je de fietsen stalt..
Ik ben vastberaden. Ik heb een doel, een missie en ben gefocust. Van mijn tekortkomingen ga ik mijn kracht maken. Verlegen is het nieuwe schattig en dus sexy. Daarom ga ik mijn gebreken omarmen. Het liefst met duizend armen, vrouwen armen wel te verstaan. Het concrete plan met strikte regels lieten niet lang op zich wachten:
Linda K. zoekt: (l)potgenoten
- Bezoek zoveel mogelijk gay-aangelegenheden, desnoods alleen.
- Spreek met (l)potgenoten af via internet.
- Je bent ten alle tijden zelf verantwoordelijk voor een leuke tijd.
- Zoenen met potentiële lesbische vrienden is ten strengste verboden.
- Maak gebruik van de drie D's: Durven, doen en daadkracht.
Roze maandag in Tilburg werd mijn ontmaagding wat betreft mijn zoektocht naar de duizend, veelal getatoeëerde, vrouwen armen. Om deze metafoor ook voor de heterolezer visueel te maken: mijn ontscharing. In de brandende zon liep ik door de stad, waar ik werd aangesproken door een bloed mooie vrouw. Of ik al ingesmeerd was vroeg ze me. Mijn gedachtes waren bij de drie D's, hoewel ik afgeleid werd door haar dubbel D. Natuurlijk had ik me thuis al ingesmeerd, maar de D van doen volgde snel. Met zachte en tedere hand smeerde ze mij in met factor dertig. Bruin worden kon ik nu wel vergeten. Maar goed, mijn zelfvertrouwen had een boost gekregen en daarom durfde ik er wel een schepje bovenop te doen, met de D van daadkracht in mijn achterhoofd. Terwijl Ik verder liep keek ik nog even achterom met de bedoeling haar een knipoog te geven. Tot mijn grote verbazing was ze alweer een ander meisje aan het insmeren en zag ik de letters KWF op haar rug staan. Ze was hier voor het goeie doel. Slik! Ik moest door. Ik moest gefocust blijven. Ook ik heb een goed doel, een missie..
Via een forum op de Letsbeopen-site had ik afgesproken met onbekende meiden, om samen naar Flirtation te gaan. Een forum dat was opgestart door en voor meiden die, net als ik, geen lesbisch netwerk hebben. Eerlijk gezegd vond ik dat zo spannend, dat ik toch besloot een vriendinnetje mee te nemen naar het feest. Hoewel zij hetero is, voldoet ze aan de eisen van een goeie pot. Een pot van een iets andere orde, maar toch: een goeie pot. Tijdens carnaval zorgt zij ervoor dat onze hele vriendengroep vier dagen lang van drankjes wordt voorzien. Vorig jaar heb ik haar inspanningen beloond met een gedichtje:
De Lesbienne van het carnaval
Jij pot op, tikt af, deelt rond.
Je vult de glazen, maar nooit te bont.
Apfel, cola light en bier.
Je haalt alles met veel plezier.
Alles nauwkeurig tot op de laatste bon,
Niemand die dat evenaren kon.
Tempo nooit te laag, nooit te hoog, maar lekker vlot,
bedankt, bedankt, bedankt, beste pot!
Het thema van de avond was ‘Las Vegas’, met als dress code ‘cowgirl of showgirl’. Dit thema bracht mij in grote onzekerheid. Ik ben gek op verkleedpartijtjes, maar om geheel verkleed op een eerste date te verschijnen, durfde ik niet. Een date met onbekende meiden was al eng genoeg. Bovendien had ik grootse moeite met het onderscheiden van de cowgirl en de indiaan. Naar mijn idee lijken die twee erg op elkaar. Het risico dat ik, als een ware Hiawatha, verdwaald rondliep in club Panama, zonder aansluiting te vinden bij andere (stam)gasten, wilde ik simpelweg niet nemen. Daarom besloot ik op save te spelen: het was al spannend genoeg. Achteraf bleek dit een goede een keuze. We waren te vroeg en dronken eerst wat in de bar, daar waar ‘het gewone publiek’ zat. Ik moest er niet aan denken dat ik ‘het gewone publiek’ had moeten uitleggen waarom ik een lesbische indiaan was. Dat kon ik er niet bij hebben.
De avond was fantastisch. Duizend armen heb ik niet gered, maar het begin is er. Want ik heb een doel, een missie en ik ben gefocust..
Ongezout Linda K.